Rozwód – co z majątkiem?

Z chwilą zawarcia związku małżeńskiego powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Oznacza to, że wszystkie dobra majątkowe osiągnięte w trakcie trwania małżeństwa, zarówno wspólnie, jak i samodzielnie – zaliczają się do wspólnego majątku. Wraz z orzeczeniem rozwodu ustaje wspólność majątkowa. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Podział majątku

Małżonkowie mogą podzielić majątek umownie lub w sądzie przed lub w trakcie rozwodu, a także po zapadnięciu wyroku rozwodowego. Żądanie podziału majątku wspólnego nie ulega przedawnieniu. Można z nim wystąpić w każdym czasie.

Wraz z orzeczeniem rozwodu sąd może dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu. Jeżeli małżonkowie są zgodni co do rozwodu i podziału majątku ryzyko, że przeprowadzenie podziału spowoduje przedłużenia czasu trwania procesu będzie nikłe. W takiej sytuacji warto przed wniesieniem pozwu rozwodowego przygotować wszystkie dowody świadczące o tym, co wchodzi w skład masy majątkowej – np. odpis z księgi wieczystej, dowód rejestracyjny samochodu.

Podział mieszkania

W sytuacji, gdy majątek wspólny obejmuje nieruchomość, sąd może podzielić mieszkanie lub dom wraz z całym majątkiem dorobkowym – jeśli zgodzą się na to oboje małżonkowie i nie spowoduje to zbędnej zwłoki w postępowaniu. Sąd może także orzec o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeśli drugi się na to zgodzi i nie będzie żądał lokalu zastępczego lub zamiennego. Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym rozstrzyga również o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. Sąd może nakazać eksmisję jednego z małżonków na żądanie drugiego, gdy małżonek ten swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie.